|
|
|
|
|
Predikant
Predikant
Op zondag 3 juli 2022 hebben wij als Ichthuskerkgemeente afscheid genomen van onze predikant ds. Peter Breure.
Ds. Breure zet zijn werk als predikant voort in de gemeente van de Ontmoetingskerk te Rhenen.
Vandaar dat de functie van predikant bij ons op dit moment 'vacant' is.
Onderstaande karakterisering van de Ichthuskerkgemeente is van Peter Breure.
"De Ichthuskerkgemeente wil een open geloofsgemeenschap zijn waar plaats is voor zoekers en vinders, waar je vragen mag stellen en soms even het antwoord niet weet. Het vraagt om lef geen pasklare antwoorden te hebben. In de Ichthuskerk hebben we dat lef. We ontmoeten elkaar op zondag en door de week. We delen op die momenten ons leven en onze verhalen. Want daar waar mensen hun (levens)verhalen delen, waar ontmoeting plaats vindt, komt ook God mee. We delen verhalen om onze ervaringen een plek te geven en weer verder te kunnen. God gunt het ons, dat we mens zijn met elkaar."
Als Ichthuskerkgemeente hebben we inmiddels een aantal gemeenteavonden achter de rug. Aan de hand van een ingevulde enquête is getracht een wat helderder beeld te krijgen van waar we als plaatselijke kerk nu staan en hoe we de toekomst van onze kerk zien.
De heer Bert Bakker is hierbij onze begeleider geweest en hij heeft - op verzoek - een overzicht van de stand van zaken gemaakt. Dit overzicht heeft recentelijk in de Nieuwsbrief van de Ichthuskerk gestaan, maar is ook op de website geplaatst (zie hieronder).
Toekomst Ichthuskerk |
Na overleg met Harry Klein Obbink heb ik nog een keer naar de enquête die u invulde gekeken. Ik licht er enkele uitkomsten uit die ik in gedachten zou houden en zou proberen te benutten, als ik bij de Ichthuskerk zou horen. Ze hebben alle betrekking op het werk waarmee u begonnen bent: het formuleren van eerste stappen, en die dan ook zetten.
- 85% geeft aan dat u de durf hebt om taken doordacht anders aan te pakken
Daarmee zegt u dat niet alles in beton is gegoten en dat u uzelf niet ziet als beheerders van een monumentaal pand die als opdracht hebben om alles in de huidige staat te bewaren. Het spoort met wat u op de eerste avond aangaf: we zijn er niet alleen om ‘de winkel open te houden’.
- Betrokken na een periode van beperkingen
Ruin 60 % geeft aan dat de periode van beperkingen geen invloed had op hun betrokkenheid. Voor ruim 10% is die eerder toe- dan afgenomen. Dat zijn cijfers die heel wat kerken graag zouden kunnen overleggen. Kennelijk is uw betrokkenheid niet zo vatbaar voor (ongevraagde) veranderingen. Dat lijkt me een kracht.
Tegelijkertijd geeft een derde aan minder betrokken te zijn, en zou twee derde daarvan dat wel anders willen. Het lijkt me niet per se nodig om te wachten tot er een predikant is, voor u met dat verlangen naar meer betrokkenheid iets gaat proberen te doen. (Denken dat het met de komst van een predikant vanzelf goed komt, vraagt een groot geloof; een predikant kan veel, maar is geen haarlemmerolie.)
- Een scala aan vaardigheden en ervaringen én nogal wat leden die nog niet in het verlengde van hun kracht worden (in)gezet
Dit zou een punt van bezinning kunnen zijn. Mogelijk kunnen talenten (nog) beter benut worden dan het geval is.
Veel kerken stellen hetzelfde vast als u. Een kerk die zichzelf ziet als een vereniging die wil overleven, zal boven alles proberen om vacatures te vervullen. Er moeten dan mensen zijn die de functies, die vastliggen, vervullen. Dan zet men vanuit plichtsbesef gemakkelijk ja tegen een functie waarin wijsheid wel, maar kwaliteiten minder worden benut. Men ‘pakt dus de beurt’ en soms moet dat ook. Want de echte basistaken moeten opgepakt worden.
Als een kerk zich ook ziet als een groep waardoor Gods toekomst gestalte krijgt, zal eerder gekeken worden naar hoe persoonlijke kwaliteiten en mogelijkheden ingezet kunnen worden om voor anderen een verschil te maken. Ik herinner me een intens gesprek in een kerkenraad waarin een gedroomde nieuwe voorzitter voor de kerkenraad ook gevraagd was om coördinerend vrijwilliger te worden van een kringloopcentrum dat er niet goed voorstond. De kerkenraad zag af van druk op haar uit te oefenen om voorzitter te worden en dacht met haar mee over hoe zij de samenleving het beste kon dienen. Dat was geen gemakkelijke opgave. Ze koos uiteindelijk voor het kringloopcentrum en had daar meer positieve invloed dan dat ze als voorzitter ooit gehad zou hebben. De kerkenraad bleek overigens met een waarnemend voorzitter goed te functioneren en binnen een jaar was er een andere (nieuwe) voorzitter.
Tot slot: Er zit meer waardevols verstopt in de enquête. Ik ben benieuwd hoe het u gaat lukken om stappen te zetten, geholpen door uw veranderbereidheid, het verlangen naar meer betrokkenheid bij een deel van u en de schat aan kwaliteiten die u bezit.
Bert Bakker
|
| | terug
|
| |
|
|
|
|
